Podkowa

chciałbym postać raz na głowie

w centrum miasta w Bełchatowie

i wytrzymać tak w tej pozie

aż mi mojej elektrodzie

pewna dama z okolicy

nie uchyli swej przyłbicy...

ja już dłużej tak nie mogę...

kiedy widzę twoją nogę

krew uderza mi do głowy

niczym młotek w stal podkowy...

pewnie skoczę w głębie wody

niby tylko dla ochłody

lecz rekina schwytam tobie

i naplączę jemu w głowie

że ma gadać ludzką mową:

oszaleję wnet za tobą...

pisać wiersze to za mało...

chcę mieć twoje piękne ciało

je obrabiać jak artysta

i ta myśl moja nieczysta...

lecz ten wszechświat jest za mały...

nie wystarczą admirały

ni uczeni ni fizycy

chrześcijanie czy gnostycy

aby znaleźć miejsce w niebie

tylko dla mnie i dla ciebie...

---
Afrodytce